De formulieren die je moet aanleveren zijn geschreven alsof je ergens schuldig aan bent, terwijl je juist hulp of steun zoekt. Het lijkt wel ontmoedigingsbeleid.
“Op 18 jarige leeftijd ben ik het huis uit gegaan en heb toen wegens somberheid en angsten een aantal therapieën gevolgd waar ik baat bij heb gehad.
Met kortdurende baantjes, gesubsidieerde banen, opleidingen en vrijwilligerswerk sloeg ik me door het leven en kon ik me financieel redden. Uiteindelijk heeft dit geresulteerd in een WIA/WGA uitkering. Vanuit het UWV werd er druk uitgeoefend om toch maar een reguliere baan te krijgen, wat echter niet mogelijk was. Ondanks dat de medewerker tegen mij zei dat hij geen druk wilde leggen kwamen er in de rapporten toch andere opmerkingen te staan waarin werd ingeschat dat er binnen een half jaar wel een re-integratie zou kunnen plaatsvinden.
De laatste werkgever heeft er bij het UWV op aangedrongen om te onderzoeken of ik uit de WIA zou kunnen en dat heeft geresulteerd dat ik in de bijstand terecht ben gekomen. Door goed te letten op mijn uitgaven kan ik me hier financieel redelijk redden maar het geeft mij in ieder geval rust en ruimte.
Ook bied het mij de mogelijkheden om vrijwilligerswerkzaamheden op te pakken die ik wil doen. Via mijn bijstandsuitkering heb ik te maken met de afdeling Sociale Zaken van de gemeente. Mijn ervaring hierin is dat de manier waarop ik soms benaderd wordt als ik daar kom niet altijd even prettig is. De formulieren die je moet aanleveren zijn geschreven alsof je ergens schuldig aan bent, terwijl je juist hulp of steun zoekt. Ik krijg wel eens de indruk dat er een vorm van ontmoedigingsbeleid is. Bovendien komen veel mensen die vroeger een uitkering vanwege arbeidsgeschiktheid kregen tegenwoordig bij de sociale dienst terecht. Dat zal lang niet altijd terecht zijn.
Waar ik nog wel eens mee te maken krijg is dat het vooraf moeilijk is wat ik kan verwachten als er bijvoorbeeld een woning wordt gehuurd of als ik een therapie begin. In dit laatste geval zou ik graag duidelijk weten hoe men met elkaar omgaat, wat het doel is en wat het verloop hiervan is. Soms loop ik tegen bepaalde zaken aan waarin ik niet weet waar ik met mijn vragen terecht kan.
In het geval van de woningbouwvereniging zou ik ook graag weten hoe de buurt er qua bewoners uitziet. Doordat ik behoefte heb aan rust en allergisch ben voor huisdieren zou ik vooraf willen weten hoe dat in de nieuwe omgeving geregeld is. En als er voor mij problemen uit ontstaan, moet ik dat dan zelf oplossen of zijn er regels voor vanuit de verhuurder?
Bij de woningcoöperatie heb ik op meerdere momenten net wat goede info gemist. Er is begrip voor dat ze niet álles kunnen toelichten. En dat zij ook beperkte tijd en middelen hebben. Maar in het nieuwe huis wat ik nu bewoon is niet verteld dat er relevante info te vinden was in de meterkast. En dan ook nog eens ‘achter’ een QR code. Alsof iedereen tegenwoordig maar handig moet zijn met een smartphone. Ik heb nu een vloerverwarming waarvan nooit iemand me heeft uitgelegd hoe ik die goed kan instellen (is ook aan andere bewoners niet of pas laat uitgelegd). Nadat ik mijn woning betrok heb ik nog lang hinder gehad van de bouwwerkzaamheden in mijn wijk.
Wat is jouw ervaring?
Herken jij je in dit verhaal? En wil jij ook je verhaal vertellen? Mail dan naar ervaringsverhalen@zavie.nl. We nemen zo spoedig mogelijk contact met je op!